Roman Kosierkiewicz
KOSIERKIEWICZ Roman Apolinary (22 lipca 1925 Końskie – 24 czerwca 2000 Warszawa),
aktor, śpiewak.
Byt synem Czesława Kosierkiewicza i Apolonii z domu Sapieja; mężem Hanny Teresy z Młodzikowskich (ślub 1 grudnia 1953 w Warszawie). Podczas II wojny światowej i okupacji niemieckiej uczył się w gimnazjum na tajnych kompletach. Walczył pod pseudonimem „Brom” w szeregach Armii Krajowej w Górach Świętokrzyskich. W 1947 zdał maturę; potem uczył się w szkole dramatycznej i muzycznej, a także w Akademii Nauk Politycznych (ukończył w 1951). Podawał, że podczas studiów pracował jako spiker w Polskim Radiu i grał w kilku teatrach warszawskich, m.in. w Teatrze Narodowym i Teatrze Nowej Warszawy. Wiadomo, że np. w 1951 występował w Teatrze Ateneum (jako Marynarz angielski w Interwencji), a w 1951–53 brał udział w imprezach ARTOS-u. W 1953 ukończył (bez dyplomu) średnią szkołę muzyczną; w tymże roku przeszedł pomyślnie audycje i rozmowy kwalifikacyjne i został przyjęły od stycznia 1954 do zespołu powstającego w Warszawie teatru muzycznego. W przedstawieniu inauguracyjnym Teatru Nowego (Komedii Muzycznej), 16 lutego 1954, na premierze operetki Domek trzech dziewcząt, zagrał epizodyczną postać Brunedera. Na scenie tej, od 1 stycznia 1955 Państwowej Operetki w Warszawie, pozostał jako aktor i śpiewak do końca sezonu 1980/81.
Krępy, ciemny, o wyrazistych rysach, obsadzany był najczęściej w rolach charakterystyczno-komicznych. Były to np.: Testaccio (Noc w Wenecji, 1955), Agamemnon i Filokomes (Piękna Helena, 1957), Robin i Tabarin (Król włóczęgów, 1959), Kromow (Wesoła wdówka, 1964), Morgal (Krakowiacy i Górale, 1966), Doktor Blind (Zemsta nietoperza, 1971), Jan III Sobieski (Zamek na Czorsztynie, 1974), Jezuita (Trzej muszkieterowie, 1975), Kulesza (Miłość szejka, 1976), Sapibrzuch (Skalmierzanki, 1978), Lazarowicz (Księżniczka czardasza, 1980), Stary więzień (Perichola, 1981).
Charakterystyczne warunki fizyczne Kosierkiewicza sprawiły, że w 1965–78 często był angażowany do epizodów w przedstawieniach Teatru TV, jak np.: Kapitan z Koepenick, Kariera Artura Ui, Dzień słodkiej śmierci, Uśmiech losu. W 1965–90 podobne epizody zagrał też w kilkudziesięciu filmach fabularnych, a także w serialach telewizyjnych.
Bibliografia
Panek: Operetka (il.); Gaz. Wyb. 2000 nr 150; Akt ślubu nr I/II/2704/1953 i akt zgonu nr I/1159/2000. Arch. USC Warszawa; Akta, ZASP; Programy, IS PAN; Almanach 1944–59; www.encyklopediateatru.pl;www.filmpolski.pl
Ikonografia
J. Żebrowski: K. jako Bruneder (Domek trzech dziewcząt), karyk., rys., repr. Express Wiecz. 1954 nr 61; Fot. – IS PAN, ITWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
